Wat is ouderdomsverziendheid of presbyopie?
Mensen met ouderdomsverziendheid of presbyopie hebben het moeilijk om nabij een scherp beeld te krijgen. Ze moeten hun boek of telefoon op een armlengte afstand houden om ze goed te kunnen lezen. Precisiewerk zoals naaien veroorzaakt vaak hoofdpijn of vermoeidheid. Ouderdomsverziendheid begint rond de leeftijd van 40 jaar. Ook wie nog nooit oogproblemen had, ontsnapt er niet aan.
Ouderdomsverziendheid verschilt van gewone verziendheid (hypermetropie), astigmatisme en bijziendheid. Deze kunnen zich op elke leeftijd voordoen. En ze ontstaan door een genetisch bepaalde afwijking in de vorm van het oog. Bij ouderdomsverziendheid is de ooglens minder flexibel en zijn de oogspieren minder sterk. Daardoor kan het oog minder goed focussen op nabije objecten.
Behandelen of corrigeren van ouderdomsverziendheid
- Leesbril: Wie problemen heeft voor dichtbij, maar voor de rest van zijn activiteiten geen bril nodig heeft, kan een leesbril dragen. En dit wanneer hij of zij lees- of computerwerk verricht
- Multifocale of bifocale glazen: Wie wel al een bril moet dragen, kan kiezen voor bifocale of progressieve lenzen. Op bifocale lenzen bevinden zich twee zones. Het grootste en bovenste deel dient om ver te kijken. Het onderste daarentegen heeft een andere sterkte om dichtbij te kunnen kijken. Bij progressieve lenzen verloopt de overgang tussen deze twee zones gradueel. Wat veel mensen mooier vinden.
- Contactlenzen: Voor wie liever contactlenzen draagt, bestaan er zowel harde, als zachte multifocale contactlenzen. Het is ook mogelijk om slechts één ‘leeslens’ in één oog te dragen. Niet iedereen vindt deze mogelijkheid (monovisie) echter prettig.
- Chirurgische ingrepen: Tot slot bestaat er ook nog het chirurgische traject. Ook hier is monovisie mogelijk. Hierbij lasert de chirurg één oog voor het lezen en het ander voor het verte zicht. Bij een andere methode, NearVision CK, verandert de kromming van de hoornhuid met behulp van radiogolven. Deze aanpassing is echter niet permanent. Het moet na verloop van tijd herhaald worden. Vervolgens bestaan er ook nog implantaten, zoals de Kamra. De oogarts plaatst dit implantaat in het oog en dit reguleert de hoeveelheid licht. Daardoor krijg je een groter focusbereik. Je kunt ook je natuurlijke ooglens laten vervangen door een kunststoflens. Deze methode werd oorspronkelijk gebruikt bij de behandeling van cataract, maar is nu dus ook beschikbaar voor niet-cataractpatiënten.
- Experimentele behandelingen: Er zijn momenteel een hele reeks experimentele behandelingen, die nog niet klaar zijn voor het grote publiek. Maar die in de komende jaren wellicht commercieel beschikbaar worden. PresbyLASIK, bijvoorbeeld, maakt de hoornhuid multifocaal waardoor je hetzelfde effect krijgt als een multifocale bril. Bij een andere experimentele procedure injecteert men een gel, die de natuurlijke ooglens vervangt. Deze gel is flexibeler dan de verstijfde ooglens en laat je oog dus toe om beter te focussen.
